Onze collega’s van de Pietenpartij zijn helaas ook op facebook in de problemen gekomen met hun boodschap. Daarom publiceren wij bij uitzondering als dienst hun laatste lezenswaardige pamflet: “Terug naar ons eigen land”
Inleiding
Dit verkiezingsprogramma droeg oorspronkelijk de titel “terug naar je eigen land.” Dat is namelijk wat de Nederlander wil, dat is wat de Nederlander nodig heeft, terug naar het land waar hij wil wonen. Wie de verkeerde kant opgaat komt nooit op de bestemming, maar raakt juist steeds verder van huis. Ons land is al geruime tijd op weg naar daar waar het niet wil zijn. Dertig jaar na Fukuyama strompelt het niet meer zo vrije Westen, richting het einde van zijn geschiedenis met Nederland nog steeds als gidsland, helaas in een wereld van lemmingen. Dertig jaar waarin het optimisme van het naoorlogse herstel, de daaruit voortvloeiende welvaart en de overwinning op het communisme is vervlogen. Dertig jaar waarin het leven en de toekomst van velen door neoliberale en multiculturele leugens is vernietigd. Je zou bijna zeggen: “hoe durven ze.” Dertig jaar waarin verwarde gidsen en valse profeten het Nederlandse volk wegleidden uit het land van Ard en Keesie op weg naar een zelfverkozen ballingschap in deugslavernij. Maar nog is alles niet verloren, nog is het land van Rembrandt en Zwarte Piet aan de horizon zichtbaar. En dit programma brengt een blijde boodschap. Er is een weg terug door de woestijn, er zijn voor de hand liggende oplossingen voor die ogenschijnlijk onoverkomelijke problemen. Zoals een bekend voetballer sprak, pas als je het ziet begrijp je het. We moeten slechts de neoliberale en multiculturele afgoden voorgoed afzweren en deze heilloze weg niet langer volgen, dit zelfverkozen lijden beëindigen. Samen keren we terug naar waar we willen zijn. Terug naar ons eigen land.
Het neoliberale waanidee
De fictie dat volkomen vrije (wereld)handel zonder regels of grenzen “automatisch” leidt tot een optimale economische ontwikkeling en beloning voor allen, is de eerste plaag die de bevolking teistert, Van de mythische “grotere koek” zou iedereen profiteren. De werkelijkheid is anders. In de jaren 60 kon een enkele kostverdiener nog een gezin huisvesten, onderhouden en op vakantie gaan, in de rug gedekt door een goed sociaal vangnet. Na 50 jaar economische “groei” is die situatie dramatisch verslechterd. Twee banen zijn nu noodzakelijk om een gezin te onderhouden en zeker om het te huisvesten. In vele delen van het land is dat laatste zelfs amper bereikbaar, terwijl het sociale vangnet langzaam verdampte. Werkeloosheidsuitkeringen verschrompelden naar 5 via 3 naar 2 jaar, het pensioen van welvaartsvast 70% eindloon op de 65e verjaardag naar een onzeker, niet-geïndexeerd middelloon op een steeds schuivende einddatum. De vaste baan werd geschiedenis en met flexwerken, nul-urencontracten en het gedwongen ZZP-schap, worden zelfs pensioen, werkeloosheids- en arbeidsongeschiktheidsbescherming voor velen onbereikbaar. Deze eenvoudige constateringen vinden we terug in de formele statistieken als een dalende arbeidsinkomensquote, bestaansonzekerheid en nul netto inkomensgroei in de afgelopen 40 jaar.
Waar is die groei, waar is die grotere koek dan toch gebleven, bestaat die eigenlijk wel? Slechts een deel vinden we terug in tastbare zaken als verbeterde medische voorzieningen, meer vakanties en grotere woningen. Dat verklaart een deel, maar lang niet alles. Waar is die groei van 2% gemiddeld (dus meer dan een factor twee groei over 50 jaar) dan toch gebleven?
Veel verdween in een alsmaar uitdijende niet-productieve laag: de consultocratie, adviseurs, juristen, woordvoerders, interimmanagers, coaches, reclamemakers, NPO-presentatoren, mediatrainers, communicatiedeskundigen, klimaatpsychologen etc. etc. Volgens de Lissabonwaan moest iedereen hoogopgeleid worden en daar dat niet voor iedereen bleek weggelegd werden de normen in het onderwijs maar verlaagd, zodat nu iedere Splinter-Jan een bachelor Servo-Kroatisch multimediabeleid kan afronden. “Hoogopgeleid” graait baantjes bijeen in lege management- en adviseurslagen, vaak in de publieke en bestuurlijke sector waar een mooi en vooral het “juiste” verhaal voldoende is om een onevenredig deel van de koek te verorberen zonder iets bij te dragen. Onze productiviteit groeit al heel lang matig omdat we meer en meer gebakken lucht produceren.
Een niet aflatende stroom middelen verdwijnt ook in het zwarte immigratiegat: welzijnswerkers, psychologen, tolken, asieljuristen, huisvesting, COA, begeleiding, politie, uitkering, taalcursus, jeugdzorg, subsidie hier regeling daar, de geschatte kosten bedragen een miljoen per migrant. Dat is toch al snel meer dan 1000 miljard, zelfs het klimaat krijgt het er koud van. 13% van Nederland bestaat al uit niet-westerse immigranten, de opvang daarvan en vooral het verschaffen van een Nederlands welvaartsniveau aan hen heeft veel van de financieren geëist. Geld dat niet besteed is aan een redelijk loon voor alfahulpen, een goed pensioen voor iedereen, openbare voorzieningen als zorg en defensie.
Dan zijn er de open grenzen van de vrijhandelsfictie, economische waarzeggers schermen graag met het idee dat open grenzen tot groei leiden. Specialisatie mompelen ze dan met als voorbeeld dat je beter wijn in Frankrijk dan in Noorwegen kan verbouwen. Echter 99% van het verplaatste werk is geen specialisatie maar een verschuiving naar landen met lage lonen grenzend aan slavernij, met lage standaarden op het gebied van milieu, energie, etc. Die verschuiving van werk geeft voornamelijk welvaartsgroei in verre landen en aan de kapitaalverschaffers. Thuis ondermijnen de open grenzen de positie van vakbonden en werknemers, kapitaal kent geen vaderland meer maar mensen wel. Deze slinkende machtspositie is gepaard gegaan met dalende inkomsten en afkalvende rechtspositie van een steeds groeiende groep arme werkenden. Import van uitgebuite arbeiders uit nieuwe EU-staten en illegalen maken de situatie aan de onderkant van de arbeidspiramide alleen nog maar nijpender.
En de telecom- en luchtvaarttarieven en de goedkope elektronica dan? Allemaal zeker vooruitgang, die echter weinig te maken heeft met open grenzen, maar alles met het afschaffen van monopolies (telecom, luchtvaart) en technische vooruitgang (elektronica). De voordelen van schaalvergroting zijn bij 500 miljoen inwoners in de EU al lang bereikt. Open grenzen met de VS en China leiden alleen tot import van de sociale omstandigheden en andere regels die daar heersen, met verdere druk op de machtspositie en omstandigheden van de lokale werkers ten gevolg. Het bedrijfsleven niet de werknemer is de spekkoper in deze.
Overheden hebben voortdurend op de buitenlandse “concurrentiedruk” gereageerd door het verder uitkleden van publieke voorzieningen, sociale zekerheden en de beloning, vooral aan de onderkant van de arbeidsmarkt. In combinatie met een internationale “race to the bottom” van lage tarieven voor het bedrijfsleven is de bijdrage van de kapitaalverschaffer en het bedrijfsleven aan de publieke zaak daarmee sterk teruggelopen. De reactie van de neoliberale gelovigen op iedere crises is meer van dit niet werkende medicijn toedienen. Bij iedere economische tegenwind zijn voorzieningen verder uitgehold, de belasting voor de werknemer verder opgeschroefd (en die van het bedrijfsleven en de kapitaalverstrekker verlaagd), ontslagbescherming en andere voorzieningen verder afgebroken, totdat weinig meer rest. Zie ook de laatste economische crises en de nasleep van de coronacrises zal niet anders zijn als we het roer niet drastisch omgooien.
De conclusie is onvermijdelijk. Het algemeen belang is niet gediend met een volkomen vrije markt. Het “rising tide”” tilt alleen bepaalde bootjes nog op. De neoliberale betonrot vreet daarbij voortdurend verder aan de fundamenten van de maatschappij. Na de onderklasse vecht nu ook de middenklasse tevergeefs tegen de zuiging van het sociale drijfzand.
Bedenk verder dat lage lonen (in ontwikkelingslanden en alhier) de stimulans om te investeren in productiviteitsgroei met bijvoorbeeld robots vermindert en daarmee de economische groei op termijn ondermijnt. Welvaartsgroei komt van meer machines en efficiëntie niet van het verder uitknijpen van mensen, verlagen van lonen of het afbreken van sociale voorzieningen.
En de oplossing? Verlaat de fictie van de volledige vrijhandel, vergeet de aantoonbaar onjuiste nachtmerrie van het neoliberalisme. De vrije markt zal niet op wonderbaarlijke wijze een optimale welvaart voor allen creëren. In werkelijkheid wordt de verdeling voornamelijk door machtsverhoudingen bepaald en die is door open grenzen en andere maatregelen sterk ten nadele van de werkende bevolking verschoven.
Waarom zouden we in Europa nog langer goederen importeren die tegen onmogelijke arbeidsomstandigheden, met enorme milieuschade worden geproduceerd? Dat is geen concurrentie, dat is diefstal, zelfmoord en dom. Concurrentie zou alleen op kwaliteit en efficiëntie moeten plaatsvinden, niet op uitbuiting en ontduiking van regels die we hier wel hanteren, dat leidt maar tot een allesvernietigende race naar de bodem. Een mooie tariefmuur om Europa en geen import van spullen die gemaakt zijn onder arbeids- of productieomstandigheden die we hier niet zouden accepteren. Verhoog het minimumloon aanzienlijk. Versterk de positie van arbeid vs. kapitaal met wettelijke middelen. Uniform (in Europa) belasten van bedrijven die hier omzet halen (dus geen brievenbusfirma’s meer) en daarmee belastingontwijking onmogelijk maken. Geen omzet/winst zonder belasting (no income without taxation klinkt ook goed in het Engels) wordt het nieuwe motto. Verplaatsen van productie louter om te profiteren van slechte arbeidsomstandigheden of om gif te dumpen zal niet langer rendabel zijn. Iedere ondernemer wordt een goede marge gegund maar moet ook een evenredige bijdrage aan de maatschappij leveren.
Migratie van goedkope werknemers (ook illegale) moet natuurlijk gestopt worden. Bijkomend voordeel is dat meer lokale productie het zinloos rondslepen van goederen zal verminderen, dat kan nooit kwaad. En kenniswerkers dan? Hebben we die niet nodig? Nee, die geven misschien een tijdelijke stimulans maar ook hier geldt dat economische groei per hoofd niet van meer mensen komt. Verder is deze import asociaal en tast de groeikansen van andere landen aan, als een moderne vorm van koloniale uitbuiting. Als we aannemen dat talent evenredig over de wereld verspreid is, leidt de voortdurende stroom van hoogopgeleide werkers zowel binnen Europa als in de wereld tot afnemende groeikansen in de donerende landen. Hoe kan Griekenland er ooit weer bovenop komen, als alle jongen en opgeleide mensen naar Noordwest-Europa vertrekken? Dit geldt misschien nog wel meer voor ontwikkelingslanden.
Tegelijkertijd moeten we hard werken aan het verwijderen van de niet-productieve lagen uit onze maatschappij. Opheffen van overbodige banen en verlagen van salarissen in deze sectoren is de aanpak die we voorstaan. Ook hier kan de overheid het voortouw nemen en zo een verloop van integratieconsultants naar productieve beroepen als de zorg, onderwijzers, leger, politie, industrie te veroorzaken. Waarom zou een asieljurist niet minder verdienen dan een alfahulp, die onze bejaarden verzorgt?
Zo kunnen we het monster weer temmen. Die grotere koek is er wel maar zit verstopt in trommels die nu gesloten blijven. Ja neoliberalisme, een ramp gebaseerd op foute aannames, was het daar maar bij gebleven:
De multiculturele leugen
Wie heeft ooit bedacht dat er geen “grenzen” zijn en dat de wereld van “iedereen” is? Het gevolg, eenrichtingsverkeer op alle wegen naar Europa, was voorspelbaar. En ja, het zijn vaak aardige mensen. Er zijn heel veel aardige mensen op deze wereld. Desondanks is het geen goed idee dat die allemaal hier komen wonen. We hebben ze namelijk niet uitgenodigd, het zijn voor het merendeel geen vluchtelingen, ze doen niet het werk dat wij “niet willen doen” en nee we hebben ze echt niet nodig, want bevolkingsgroei laat wel de economie maar niet de welvaart groeien. Die “grotere koek” door bevolkingsgroei is er een uit eigen trommel, die moet namelijk onder meer mensen verdeeld worden. Alleen productiviteitsverhoging leidt tot meer welvaart, meer mensen leidt alleen tot meer drukte, meer verkeer en druk op de woningmarkt. Ook wordt vergrijzing niet “opgelost” door import van mensen, die worden namelijk ook allemaal ouder. Bestrijden van de stijging van de gemiddelde leeftijd via import is een piramidespel waardoor de bevolking exponentieel groeit.
En nee, ze zijn geen verrijking, geen toevoeging en diversiteit is helemaal niet leuk, de “multiculturele” samenleving daar zit niemand op te wachten, heeft niemand voor gestemd en niemand om gevraagd. Mensen wonen bij voorkeur in een maatschappij met anderen waarop ze lijken, die ze kennen, die ze kunnen verstaan, die ze vertrouwen die dezelfde feesten, gewoontes, namen, boeken, helden, normen en geschiedenis delen. Dat is geen onbereikbaar ideaal, dat heet Nederland.
Al die import kwam hier slechts met een reden: om er beter van te worden. Ze zijn niet in Nederland geïnteresseerd, niet in Nederlanders niet in Nederlandse gewoontes, maar slechts in de vrijheid, voorspoed en veiligheid die hier heersen. Als ze dat alles zouden kunnen krijgen zonder Nederlanders, dan zouden ze dat ook prima vinden. En, ik kan dat volkomen begrijpen maar dat maakt immigratie nog niet wenselijk, want voordelen bestaan weliswaar niet maar de schade voor Nederland is enorm: Zwarte Piet, steekincidenten, kerstmarktbetonblokken, grijze wolfjes, scootertuig, tramaanslag, halalgedoe, Denk, hoofdoekpijn, burkageneuzel, Hagasaga, opsporing verzocht, divibokaal, eerwraak, gescheiden zwemmen, woningnood, drukte, onderwijscatastrofe, uitkeringen, woningnood, tasjesdieven, Kuzu, sissers, versterkte gebedsoproep, Sylvana, kerkbranden, Theo van Gogh, verkrachters, mocromaffia, Aso-AZC, Zwarte Piet. Een multiculturele samenleving bestaat niet, de multiculturele hel wel. Zonder de immigratie van de afgelopen 50 jaar zou dit land rijker, blijer, schoner, leefbaarder en gelukkiger zijn geweest. De omerta, het cordon sanitaire van praktisch alle partijen rondom deze gezond verstand conclusie kan niet langer verhullen dat veel Nederlanders de instroom terecht als een vorm van kolonisatie of bezetting ervaren. Immigratie is een misdaad tegen de rechten van de mensen van hier. Helaas is de stroom nu zo is toegenomen dat het een regelrechte bedreiging van de stabiliteit van dit land is geworden. Toen de Mohikanen de eerste zeilen zagen dachten ze ook: “leuk bezoek.”
En nu? Moeten ze dan allemaal dood, treinen naar het Oosten, fascisme, racisme, xenofobie……. Eh nee maar laten we beginnen vast te stellen dat het niet leuk is dat ze hier zijn en dat ook eens eerlijk zeggen. Dat lucht op na 50 jaar deugdwang en dan kijken we eens verder. Wat ook op zijn plaats is, is een parlementaire enquête en een excuus van de gemeenschappelijke politieke leiders aan de Nederlandse bevolking dat ze dit hebben laten gebeuren.
Laten we verder concluderen dat er zeker niet meer bij moeten komen. Immigratie was een historische vergissing zoals kolonisatie, slavernij, heksenverbranding, palingtrekken en het gebruik van DDT. Dat doen we allemaal niet meer, dat zal ook voor immigratie gaan gelden.
Maar daar kunnen we toch niets tegen doen? VN, Eu, Marrakesh en grenzen werken toch niet? Inderdaad we hebben een aantal blanco checks getekend en de enige oplossing is die op te zeggen. Dat kan wat betreft het VN-vluchtelingenverdrag met een briefje, ook Marrakesh zeggen we gewoon op, de EU ligt wat complexer, maar ook daar moeten we optreden. En gelukkig heeft de coronacrises ons geleerd dat grenzen heel goed werken en razendsnel kunnen worden ingesteld. Alhoewel het principe van vrij verkeer van personen binnen Europa een groot goed is kan er geen sprake meer zijn van vrije vestiging. Als 5 miljoen Spanjaarden plotseling naar Nederland zouden willen verhuizen zou dat volgens het huidige EU-recht mogelijk zijn. Dit voorbeeld geeft al aan dat de huidige regeling waanzinnig is. Als we al een conclusie moeten trekken is dat we nooit meer wetten of verdragen moeten goedkeuren die in principe een onbeperkte werking en consequentie hebben. Blanco checks worden ooit geïnd. Het recht op vestiging binnen Europa moet verdwijnen, het zal altijd aan de inwoners van het land zijn te besluiten in welke mate ze dat willen. Massale volksverhuizingen met alle maatschappij-ontwrichtende gevolgen moeten voorkomen worden en Nederland moet dat zo nodig eenzijdig regelen via maatregelen die verhuur/verkoop aan mensen zonder vestigingsvergunning strafbaar stelt.
Gaan we zielige vluchtelingen dan geen asiel meer verlenen? Ja zeker maar asiel is alleen bedoeld voor wat het is, een tijdelijke noodopvang. Asiel zal nooit meer leiden tot een verblijfvergunning, men verblijft in asielcentra, gaat niet in Nederland werken, er is geen gezinshereniging, men gaat zelf het onderwijs verzorgen aan eigen kinderen in eigen taal, het AZC schoonhouden, koken, kleding verstellen en gaat zodra dit mogelijk is terug. Nederland betaalt de kosten van hun verblijf voedsel etc. maar er is geen sprake van uitkeringen. Economische vluchtelingen, zij die op vakantie naar eigen land gaan en zij die zich misdragen, worden direct teruggestuurd op eigen kosten, landen die hun eigen burgers niet terugnemen worden door economische boycot en reisverboden getroffen. Kort strikvraagje, hoeveel denkt u dat er nog komen.
Overigens kan Nederland met deze stappen zelf bepalen wat het maximum is en daar capaciteit voor scheppen. Als alle AZC’s vol zitten nemen we simpelweg niemand meer op totdat door vertrek nieuwe plaats is geschapen. Bestaande statushouders gaan overigens allemaal direct terug naar AZC ’s in afwachting van hun vertrek, dat zal ook de druk op de woningmarkt verlichten
De vaak gebezigde bezwering “integratie” is in bovenstaande nog niet gevallen en daar is een goede reden voor. Integratie is een gorgelend gat waarin jaarlijks miljarden verdwijnen en dat na 50 jaar marginale resultaten heeft opgeleverd, de segregatie en problemen namen slechts toe. Er is geen noodzaak om naar dit falen een studie te doen of om wederom honderden miljarden te besteden aan deze fatima morgana als we ons realiseren dat er nog minder reden is om naar integratie te streven dan naar immigratie. Na de stormvloed van 1953 startten we de Deltawerken, niet een cursus adem inhouden voor alle Zeeuwen. Geen miljarden euro’s meer verspillen aan het marginaal verbeteren van een ongewenste situatie. Er is een veel beter alternatief, geen integratie maar remigratie.
Helaas heeft de karteltor te lang het fundament van onze maatschappij mogen aanvreten en moet er daarom een remigratieplan worden opgesteld. Om de fouten van het verleden te corrigeren, noem het herstelwetgeving, moeten ook hier wat verdragen worden opgezegd. De gedachte dat we iemand niet stateloos kunnen maken verlaten we en het bijbehorende VN-verdrag wordt opgezegd. Het is leuk dat je bent gekomen maar het is nog leuker dat je weer weggaat zou de bekende filosoof Pipi Langkous zeggen. Wie moeten er dan vertrekken? Laten we vooropstellen dat de aantallen vreemdelingen beperkt moeten worden, om de maatschappelijke ontwrichting een halt toe te roepen. De BagdadBelt van bezette gebieden in grote steden geeft een voorproefje waar dit anders toe leidt.
Als eerste stap wordt iedereen die nog geen Nederlands paspoort heeft voorbereid op vertrek, naturalisaties vinden niet meer plaats. En verder? Het vertrek van iedereen die niet ingeburgerd is, zich niet volledig aan de Nederlandse cultuur en normen heeft aangepast, in de middeleeuwen is blijven steken, overlast veroorzaakt of geen pietendiploma heeft. Als je in Nederland woont moet je een Nederlander zijn. Niet goed gaat terug wordt de nieuwe norm. Crimineel gedrag wordt onmiddellijk gevolgd door het afnemen van het paspoort en terugzending naar land van afkomst. Ook voor mensen die hier geboren zijn? Ja natuurlijk, waarom niet? Als mensen niet zouden kunnen migreren uit het land waar ze geboren zijn dan hadden we nu geen gigantisch probleem tenslotte, dat kan dus blijkbaar heel goed. In de jaren 50 zijn er wel een half miljoen mensen vertrokken met een Nederlands paspoort. Een miljoen Belgische vluchtelingen zijn na 1918 ook bijna allemaal weer teruggekeerd naar hun eigen land
Hoe pakken we dat nu aan? Volgens de grondwet wordt wie Nederlander is bepaald voor de wet. Er moet daarom een noodwet worden aangenomen die herdefinieert wie Nederlander is, voor alle overige personen komt er een tijdelijke status, zonder stemrecht natuurlijk. Die tijdelijke status wordt vervolgens omgezet voor iedereen die niet aan de bovenstaande criteria voldoet in een retourtje. Onmogelijk? In de jaren 50 emigreerden zoals al vermeld een half miljoen Nederlanders, de laatste jaren zijn zelfs miljoenen mensen naar Europa getrokken. Er is geen enkele reden waarom in de komende jaren geen miljoen vreemdelingen kan migreren. Daar hebben we reeds lang geleden het begrip het retour voor uitgevonden. Een nieuwe VOC-mentaliteit is noodzakelijk, niet halen maar brengen.
Illegaliteit tenslotte wordt wat het allang had moeten zijn een misdaad en strafbaar. Ook wordt bevorderen ervan, door huisvesting, werkgeverschap en enig andere activiteit strafbaar. De dader wordt gestraft met o.a. een boete ter hoogte van de verwijderingskosten.
Mag er dan nooit meer iemand immigreren in Nederland? Dit soort absolute uitspraken zijn altijd overdreven. Nederland zal in de toekomst echter alleen nog open staan voor bescheiden maatschappijneutrale immigratie, waarbij gegarandeerd wordt dat deze het leven van ons, onze kinderen en hun kinderen niet blijvend zal aantasten. Maar voorlopig is dat nog verre toekomstmuziek en zal er eerst hard gewerkt moeten worden om de schadelijke gevolgen van 50 jaar kolonisatie van Nederland ongedaan te maken. Daartoe grijpen we terug op een van de meest succesvolle concepten uit het Hollandse verleden, het polderen. Een dijk om Nederland en dan pompen totdat we weer het hoofd boven water krijgen.
En verder?
Zijn we er dan als we het neoliberalisme en de immigratie hebben aangepakt? Nee, laten we niet negeren dat er meer problemen zijn: Onze positie in de Europese gemeenschap, de paradox van politieke versnippering en grotere eenvormigheid, de zorgkosten, de vergrijzing de internationale veiligheid, de woningmarkt, het milieu en het klimaat. Er is genoeg te doen, maar het goede nieuws is dat de aanpak van de twee voorgaande grote problemen ook een gezond fundament legt voor oplossing van veel van deze andere problemen.